Het struggle van focus en hyperfocus
Er zijn van die momenten waarop je in de zone zit. Je focus is 3000 procent, alles komt samen, je gedachten stromen als een rivier en de tijd vliegt voorbij. De wereld om je heen lijkt niet meer te bestaan, alleen jij en dat ene project, die ene taak die je zo goed aanpakt. Het lijkt alsof je vleugels hebt, alsof je alles kunt doen, en alles wat je aanraakt verandert in goud.
Maar dan gebeurt het. Het moment waarop je uit je flow valt. Eén onderbreking, een gedachte die je aandacht trekt, of misschien gewoon het vermoeidheidsgevoel dat zich langzaam aandient. En opeens ben je niet meer in de zone. Je voelt je leeg, futloos, alsof de energie uit je lichaam is weggezogen. De focus die zo krachtig was, is plots verdwenen.
De struggle van terug in de flow komen
Je probeert het opnieuw. Je kijkt naar je scherm, naar de taak die je met zoveel passie en focus deed, maar het lijkt alsof je weer bij nul begint. Je zoekt manieren om die focus opnieuw aan te wakkeren, maar het voelt zo moeilijk. Je wacht op je nieuwe hyperfocus, alsof het iets is dat je niet kunt afdwingen, maar wel moet laten komen. Het is frustrerend.
Het voelt bijna alsof je lichaam en geest samen in een vakantie zijn gegaan, terwijl je werk daar achterbleef, wachtend op je terugkeer. Maar je bent gewoon... leeg.
De herstart en de kracht van koffie en muziek
En dan, op een dag, zeg je tegen jezelf: “Oké, ik ga gewoon iets doen.” Een koffietje, je laptop, misschien een muziekje op de achtergrond. Je neemt die eerste stap en opeens merk je dat je weer iets doet. Het is niet perfect, maar je voelt de stroom weer een beetje terugkomen. Het is alsof je de eerste bouwsteen hebt gezet om weer in die flow te komen, al is het niet hetzelfde als de magische flow die je eerst had.
Maar dan komt het moment waarop je je weer herinnert waarom je zo diep in je werk zat – je videobelt met je lief, je wordt volledig in de taak gezogen en vergeet af en toe dat je eigenlijk ook nog een gesprek voert. Oeps, je partner zit al een tijdje stil aan de andere kant van de lijn, en je had eigenlijk al iets moeten zeggen. Maar gelukkig heb je het beste lief ter wereld, die al het geduld van de wereld heeft en je met een glimlach eraan herinnert: “Ik weet dat je in de flow zit, maar vergeet niet af en toe met me te praten.” En samen zoek je naar hoe het kan werken.
De fantastische steun van je lief
En ja, je voelt je schuldig. Je denkt: “Waarom kost het zoveel moeite om terug in mijn flow te komen?” De tijd die je hebt gemist, de onmogelijkheid om het werk opnieuw op te pakken. Maar dan is daar je partner – die begrijpt hoe het voelt om in een hyperfocus te zitten en hoeveel kracht het kost om eruit te komen. Je mag alles tegen haar ratelen, je frustraties, je worstelingen en je zorgen. En ze luistert, altijd.
Ze stelt zelfs voor om je te helpen herinneren, je te helpen een overzicht te bewaren, maar op een manier die niet controlerend aanvoelt. Ze vraagt je lief of ze je mag helpen met een vriendelijk reminder – geen druk, geen oordeel, gewoon de liefdevolle steun die je nodig hebt om weer vooruit te komen.
Samen in teamwork
Als dat geen team is, dan weet ik het ook niet meer. De kracht van een partner die niet alleen begrijpt, maar ook actief meewerkt en meedenkt, die je aanmoedigt om door te gaan, is enorm waardevol. En ja, misschien voel je je een beetje schuldig, maar weet je: je doet je best. Hyperfocus kan een kracht zijn, maar het kan ook een valkuil zijn. En soms is het niet de druk of de verwachtingen die je verder helpen, maar de rust, de acceptatie en de steun van iemand die naast je staat.
Dus de volgende keer dat je uit je flow valt en het moeilijk vindt om opnieuw te beginnen, herinner jezelf eraan dat het oké is. En dat je niet alleen bent. Soms is het gewoon wachten op dat moment waarop je weer volledig jezelf kunt zijn, geholpen door de mensen die begrijpen waar jij doorheen gaat.
Reactie plaatsen
Reacties